لنډه کيسه: غلا

انځورانځورگر د سوځول شویو ونو ویر پسې اخیستی دی. د یوه ښاخ په راپاتې سکاره یې د ښار پر یو غټ دېوال یوه مرغۍ انځور کړه. د مرغۍ له سترگو اوښکې بهیږي. انځورگر چې له هغه ځایه پل واخیست، یو چا تر انځور لاندې وکښل: "ښکلی اثر دی خو په کښلو سره یې د ونې وروستۍ نښه هم له منځه لاړه."۱۴۰۰.۱۰.۲۲ +ليکل شوی په ۱۴۰۱/۱۱/۰۱ ساعت 2:2 PM ليکوال صديق الله بدر  |  لنډه کيسه: غلا...

غږ له خپل کټ سره، چې له خوبونو او خاطرو ډک دی، عادت شوی. نیمه شپه آن کله کله سپیده دم هم له محفلونو، مجلسونو او میلمستیاوو په خپل کټ کې د خوب لپاره کور ته راځي.نن هم د ملا له آذان سره له یوه لرې ځایه له میلمستیا نه تر راستنېدو سم له واره پر کټ وغځېد.یو تت غږ یې د زړه غوږونو ته لاره وکړه:"ویده یې؟"اړخ بدلوي او وایي:"نه." خو ویده دی. په خوب کې گوري چې یوازې دی او په خپل ځان کې ژوند کوي.اړخ بدلوي. لا هم یوازې دی. تک یې تنها دی. غږېږي: غواړم له خوبونو سره د بیدارۍ پر پوله واوړم. له هغې پولې چې لمر څرک یې ستا غږ دی.ستونی ستغ پرېوزي:" غږ راوکړه."۹۵.۶.۹ +ليکل شوی په ۱۴۰۱/۱۱/۰۱ ساعت 2:4 PM ليکوال صديق الله بدر  |  لنډه کيسه: غلا...

ډاډد څلورو پنځو هلکانو په لیدو نوره هم خپل خاوند ته ورنږدې شوه. خپلې پنجې یې د هغه په پنجو کې ورکلکې کړې او هسکه هسکه پر لاره وخوځېده. خپل خاوند ته په ځیر کېدو موسکه شوه. خاوند یې پر هغې نجلۍ سترګې ګنډلې وې چې د سړک پورې غاړه خرامانه روانه وه. هغې یو نیم نظر ده کتل چې خوله ورته چینګه چینګه کوي.۱۴۰۰.۱۰.۲۳ +ليکل شوی په ۱۴۰۱/۱۱/۰۱ ساعت 2:5 PM ليکوال صديق الله بدر  |  لنډه کيسه: غلا...